Η επικονδυλίτιδα (επικονδυλαλγία) του αγκώνα είναι συχνή πάθηση με πόνο στον αγκώνα που αντανακλά στον πήχη και στον βραχίονα.Συχνότερα προσβάλλονται αθλητές, ξυλουργοί, υδραυλικοί, ζωγράφοι, μάγειρες, ελαιοχρωματιστές, χτίστες, ηλεκτρολόγοι (επαναλαμβανόμενη χρήση κατσαβιδιού), κομμωτές, μουσικοί, μασέρ και γενικά άτομα που κάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις του αντιβραχίου στην καθημερινότητά τους.
Η επικονδυλίτιδα είναι μια φλεγμονή των τενόντων που ενώνουν τους μύες του πήχη με την εξωτερική πλευρά του αγκώνα.Η υπερβολική χρήση ή οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις των μυών μπορεί να προκαλέσουν βλάβες και κατά συνέπεια πόνο στην εξωτερική πλευρά του αγκώνα.
Συνήθως Οφείλεται σε :
• Κούραση
• Βίαιη καταπόνηση
• Σταδιακή επαναλαμβανόμενη καταπόνηση του χεριού σε χειρωνακτικό έργο
• Συγκεκριμένες κινήσεις (σύνδρομο υπέρχρησης).
• Ακαριαίους τραυματισμους λόγω πρόσκρουσης (π.χ. πτώση, χτύπημα)
• Σταδιακούς τραυματισμούς (επαναλαμβανόμενοι μικροί τραυματισμοί)
• Ανάπτυξης υπερβολικής έντασης στους τένοντες, λόγω μιας απότομης κίνησης, η οποία
συνοδεύεται από υπέρμετρο βάρος.
• Επανασυμμετοχή του ασθενή σε αθλητική δραστηριότητα, την οποία είχε διακόψει για μεγάλο χρονικό διάστημα
• Ανεπαρκής ή κακή προθέρμανση
• Κακή αποκατάσταση από προηγούμενο θλαστικό τραύμα σε κοντινή περιοχή
• Λάθος τεχνική αθλήματος
Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η επικονδυλίτιδα (tennis elbow) οφείλεται σε βλάβη ενός συγκεκριμένου μυ του αντιβραχίου. Ο βραχύς κερκιδικός εκτείνων του καρπού (ECRB) μυς βοηθά στη σταθεροποίηση του καρπού όταν ο αγκώνας είναι ευθεία.
Όταν ο «ECRB» αποδυναμώνεται από υπερχρησία, δημιουργούνται μικροσκοπικές ρήξεις στον τένοντα που εκφύεται από τον πλευρικό κόνδυλο. Αυτό οδηγεί σε φλεγμονή και πόνο. Ο ECRB διατρέχει κίνδυνο για βλάβες λόγω θέσης. Κατά την κάμψη του αγκώνα, ο μυς “τρίβεται” σε οστεϊνή εκβολή. Αυτό, με την πάροδο του χρόνου, προκαλεί βαθμιαία φθορά του μυός.
Η ανατομική βλάβη είναι μία μικροσκοπική αποκόλληση ινών των εκτεινόντων τενόντων (πού τεντώνουν τον καρπό και τα δάκτυλα), στον έξω επικόνδυλο του βραχιονίου οστού (παρακονδύλια απόφυση). Επειδή η πάθηση είναι συνηθισμένη στους τενίστες, αποκαλείται διεθνώς και Tennis Εlbow (νόσος των τενιστών), όμως εμφανίζεται και σε μη τενίστες.
Η επικονδυλίτιδα μπορεί να αφορά την έξω ή την έσω πλευρά του αγκώνα. Και στις δύο περιπτώσεις η συχνή σύσπαση των μυών που καταφύονται στην έξω ή την έσω πλευρά του αγκώνα προκαλεί υπέρμετρη φόρτιση και τραυματισμό των τενόντων της περιοχής μ’ αποτέλεσμα πόνο και ευαισθησία. Παρόμοια συμπτώματα βέβαια μπορούν ν’ αναπτυχθούν και με άμεσο τραυματισμό (πχ πτώση, σύγκρουση ή βιαιη κίνηση) ή με σταδιακό τραυματισμό (επαναλαμβανόμενοι μικροί τραυματισμοί).
Ηλικία
Οι περισσότεροι ασθενείς με επικονδυλίτιδα είναι μεταξύ 30-50 ετών, αν και ο καθένας μπορεί να νοσήσει. Σε αθλήματα ρακέτας, όπως το τέννις, η κακή τεχνική και ο ελλιπής εξοπλισμός μπορεί να είναι παράγοντες κινδύνου.ΣυμπτώματαΤα συμπτώματα της επικονδυλιτίδας αναπτύσσονται σταδιακά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος αρχίζει ήπια και χειροτερεύει σε διάστημα εβδομάδων ή και μηνών.
Ποιά είναι τα πιο κοινά συμπτώματα της επικονδυλίτιδος
Τα πιο κοινά συμπτώματα της επικονδυλίτιδος είναι:
• Πόνος ή κάψιμο στο εξωτερικό μέρος του αγκώνα
• Ασθενής δύναμη της λαβής.
Διάγνωση:
Η διάγνωση της παθήσεως είναι πολύ εύκολη και δεν χρειάζεται κάποια ειδική εξέταση. αφού διαγιγνώσκεται με την ψηλάφηση και μόνο.Ο γιατρός πιέζει το σημείο του επικονδύλου, για να διαπιστώσει αν πονάτε. Στη συνέχεια, σας ζητάει να σηκώσετε τα δάχτυλά σας, ενώ την ίδια στιγμή τα πιέζει προς την αντίθετη κατεύθυνση, ασκώντας αντίσταση.
Η κίνηση αυτή ενεργοποιεί τους εκτείνοντες μυς. Εάν κατά την εξέταση αυτή νιώθετε πόνο, συμπεραίνουμε, συνήθως, ότι το πρόβλημα είναι επικονδυλίτιδα.Οι ακτινογραφίες δεν παρέχουν κάποια πληροφορία, εκτός αν συνυπάρχει οστικό υπόστρωμα (ρευματοειδής αρθρίτιδα) εκεί μπορεί να δείξει ασβεστοποιήσεις επί του οστού.
Ο έλεγχος με μαγνητική τομογραφία (MRI) που μπορεί να αναδείξει πρώιμες ρήξεις του τένοντα και απεικονίζει ευκρινώς το ινώδες οζίδιο της “επούλωσης” της βλάβης των εκτεινόντων τενόντων.
Θεραπεία:
Η θεραπεία της έξω ή έσω επικονδυλίτιδας του αγκώνα είναι κατ’ αρχάς συντηρητική και συνίσταται σε μια σειρά μέτρων όπως παγοθεραπεία,αναλγητικά ( υπεύθυνος για την επιλογή αναλγητικών είναι ο γιατρός σας ), αποφυγή χρήσης των μυών που εμπλέκονται και κατάλληλη φυσικοθεραπεία (Διακοπή γυμναστικής άσκησης η άλλου είδους κινητικής επανάληψης που επιβαρύνει την κατάσταση).Οι τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης μπορούν να έχουν άμεσο θεραπευτικό αποτέλεσμα, πρέπει ωστόσο να γίνονται με σωστή τεχνική και να αποφεύγεται η κατάχρησή τους.
ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ: Ο φυσικοθεραπευτής με ειδικά μηχανήματα μπορεί να βοηθήσει σε μείωση του πόνου. Υπέρηχοι(κρουστικοί), πάγος, στοχευμένη μάλαξη και τεχνικές μυικής ενδυνάμωσης είναι μέσα που επιταχύνουν την επούλωση των μυών.
ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ: Πρόκειται για τοπικούς «βελονισμούς» με λεπτή βελόνα (Dry Needling) στον έξω επικόνδυλο, με σκοπό την διέγερση αναγέννησης του κολλαγόνου των εκτεινόντων τενόντων ή κλασσικά πρωτόκολλα Βελονισμού με σκοπό την αναλγησία.
Άλλες θεραπείες: ( σημείωση MyFamily: για τη φαρμακευτική θεραπεία υπεύθυνος για την επιλογή , την παρακολούθηση , τη διάρκεια σύμφωνα με τις ενδείξεις , τις αντενδείξεις και τις αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα είναι μόνο ο γιατρός σας.)
ΚΟΡΤΙΖΟΝΗ: Παλιά, τα κλασσικά συγγράμματα συνιστούσαν σαν μοναδική θεραπεία για την Επικονδυλίτιδα τις τρεις συνεχόμενες τοπικές ενέσεις Κορτιζόνης, μία κάθε εβδομάδα. Αυτό πλέον δεν ισχύει, σήμερα, οι ενέσεις κορτιζόνης, γίνονται τοπικά 1/2-1 κάθε δύο μήνες περίπου, σε συνδυασμό με διακοπή γυμναστικής ή χειρωνακτικής καταπόνησης.
Η μέθοδος είναι η πλέον δημοφιλής στους Ορθοπεδικούς παγκοσμίως, έχει μεγάλο ποσοστό επιτυχίας (>90%), θεωρείται η πιο γρήγορη μέθοδος ως προς τα αποτελέσματα, αλλά η πάθηση ενίοτε υποτροπιάζει και η μέθοδος έχει κατηγορηθεί για τοπικές νεκρώσεις του τένοντα των εκτεινόντων. Η θεραπεία αυτή εφαρμόζεται σε σοβαρές περιπτώσεις, όπου ο πόνος επιμένει πάνω από ένα έως δύο μήνες.Τελευταία, η μέθοδος συνδυάζεται ταυτόχρονα με τοπικούς βελονισμούς .
Λιγότερο συχνές θεραπείες:
ΕΝΕΣΕΙΣ Botox: Τελευταία βρίσκεται υπό πειραματικό έλεγχο η θεραπεία με τοπική ένεση Botox, αλλά παρουσιάζει προβλήματα λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών.
ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ: Είναι εύκολη και αποτελεσματική μέθοδος, αλλά σπάνια χρειάζεται.
Η παρούσα δημοσίευση συνιστά επιστημονική εργασία του υπογράφοντος αυτήν και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί προτροπή για λήψη φαρμάκων η διενέργεια συγκεκριμένης ιατρικής πράξης. Κάθε ασθενής θα πρέπει να συμβουλεύεται το γιατρό μου και να μη λαμβάνει φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή
Γράφει:
Φυσικοθεραπευτής- OMT,MSc, Dip. Acu.
